Laatste dag
Door: Papa en Mama
Blijf op de hoogte en volg David en Pauline
25 Oktober 2011 | China, Beijing
Nou lieve allemaal.
We hebben onze laatste dag in China gehad. Deze morgen toch wel met een vreemd gevoel wakker geworden omdat we het land waar we in korte tijd zoveel hebben meegemaakt gaan verlaten. Natuurlijk met z'n drieën!!
We zullen alle momenten niet gauw vergeten en zijn God dankbaar hoe alles tot nu toe is gegaan en wat Hij heeft gegeven. Vanaf het moment dat we ons voorstel kregen ( en al veel eerder uiteraard ) tot op de dag van vandaag is het een aaneenschakeling van mooie en ook emotionele tot ook moeilijke maar toch leerzame momenten geweest.
We kunnen ons er dan ook alleen maar (wederom) over verbazen hoe alles is gegaan en hoe Zhuang bij ons past. Ook de mensen die ons hier hebben begeleid zien we als zegen want het kan ook anders. Sommige dingen zijn van te voren gewoon weg niet uit te denken wat het beste voor je is. Bij Hem wel;-)
Vanavond hebben we met z'n drieën op de bank gezeten. We hebben de filmpjes van toen we uit Nanjing met het vliegtuig weggingen laten zien, samen met de foto's van ons huis en zijn slaapkamer, van Tommie ( onze kat ) onze familie e.d. Gelukkig kent hij de woorden "(nog) één keertje" en "slapen".
Dat in combinatie met de foto's die we op onze computer hadden staan en ook een aantal in een klein boekje wat we hadden meegenomen. In dit boekje stonden alle familieleden, ons huis en huiskamer, Tommie en zijn slaapkamertje. De foto's op de computer herkende hij natuurlijk wel en had deze ook al eerder gezien. We hebben hem verteld "nog één nachtje slapen en dan met het vliegtuig naar huis, naar zijn slaapkamertje en natuurlijk naar Tommie. Daar is hij gek van en kreeg geen genoeg van wat filmpjes die ik toevallig nog op mijn telefoon had staan. Soms herhaalde hij het in zijn eigen woorden en deed dan met zijn armpjes een vliegtuig na.
En steeds vertelden we hem dat we samen met papa, mama en Wei Wei gaan. Ook weet hij dat er één koffer van hem is wat hij soms ook herhaald. Eén voor papa, één voor mama en één voor Wei Wei.
Uit al zijn acties lijkt hij het op zijn niveau te begrijpen en is hij ook zonder enig gesputter naar bed gegaan. Wel met de benodigde tijd-rek-momenten maar ach, nog heel even tussen door dollen mag natuurlijk wel een beetje. Daar komt bij dat we hem nu wel een beetje kennen en vooraf al doorhebben wat er gaat gebeuren. Ook dat mag bij een jochie van drie en een half:-)
Hij sliep na een half uurtje wat echt een record is!
We zien ook veel minder tegen de terugvlucht op omdat we nu weten hoe hij is. Vooraf om eerlijk te zijn zag ik ( David ) het al voor me om tien á elf uur met een jengelend kind in het vliegtuig te zitten waarbij de rest van de mede vluchtgenoten je na verloop van tijd je met een geërgerd gezicht zit aan te kijken als of ze willen vragen of we niet even buiten kunnen gaan spelen:-)
Nou, ook die angst is weg en we komen er wel met onze lieverd.
Vanmiddag is Grace weer langs geweest met zijn paspoortje en andere gelegaliseerde documenten. Pauline kreeg nog een verlaat verjaardagscadeautje. Twee mooie armbandjes met een heel lief kaartje. Dat het iets verlaat was maakte natuurlijk niet uit en het was al bijzonder dat ze daar aan heeft gedacht.
Al een aantal dagen staan mijn oren in Chinese luister modes. Hierbij gaat mijn hele vertaalmachine aan als een razende aan het werk zodra Zhuang iets zegt om dit weer naar het Nederlands te vertalen wat hij wil. Een hele hoop dingen maakt hij nog is het Chinees duidelijk in combinatie met uitstrekkende handjes of iets anders. We zijn aan zijn Chinees gebrabbel gewend geraakt en zullen het nog een soort gaan missen als hij Nederlands praat. Ik heb gelukkig genoeg beeld en geluidsmateriaal.
Zo waren we dus aan de wandel en meneer vroeg dat hij water wilden drinken. Ik begreep hem niet!? Ik vroeg nogmaals wat hij nou zei. "Water drinken" zei hij opnieuw. Mijn interne vertaal machine was zeker 6 seconde langer bezig dan normaal en de stoom begon er al aardig af te komen. Een antwoord bleef uit. Begrijpelijk, want er víel niets te vertalen!!!!
"Water drinken" klonk het voor de derde keer....In het Nederlands en spontaan uit zichzelf! Dat zijn van die dingen die vergeet je niet meer.:-)
We gaan nu de koffers pakken en zijn het nu echt wel een beetje zat. Hoewel Beijing toch wel een beetje als thuis is gaan voelen en het ondanks alle drukte er veilig is, snakken we weer naar onze eigen vertrouwde omgeving al denken we dat de Boskoopse hefbrug gevaarlijker is dan de miljoenen stad Beijing :-)
Vandaag zijn we nog even naar het plein van de hemelse vrede geweest en het daar tegenover liggende Verborgen stad. Bij het laatste zijn we alleen in de omliggende parken geweest want de dag was te kort om de verboden stad zelf nog binnen te gaan.
Het plein is groot en word bewaakt. Alle tassen en ander spul moet door een scanner die je ook op Schiphol hebt staan. Als blanke toerist mochten we deze overslaan!?
Ook een hoop politie en ander machtsvertoon op het plein wat niet vreemd is aangezien de geschiedenis. Bij de verboden stad is zelfs een soort van legercampus aanwezig en lopen er geregeld rijen met een soort van politie agenten voorbij inclusief uniform en pet op. Het ziet er soms een beetje knullig uit en loopt het nog eens uit de maat ook. Zeker naast de honderden toeristen die daar dan ook weer foto's van maken en je afvraagt wat nu de attractie is:-)
Deze avond zijn we met de ander ouders geëindigd is het zelfde restaurant van het hotel waar we ook de eerste dag hebben gegeten.
Komende dagen zal ik de de resterende foto's er op zetten en misschien nog een filmpje. We houden de komende tijd deze site nog gewoon bij en zullen hem van tijd tot tijd aanpassen.
Voor de geïnteresseerden volgen nu onze vlucht gegevens: CZ345 - China Southrn - aankomst: 19:10
Nou lieve mensen, tot over een uur of wat en hopen jullie snel te zien en zijn we eindelijk weer tuus! Lekker tussen de boerenkool met worst en de broodjes kroket:-)
Back to normal life...een soort van.
Tot straks.
Liefs,
Pauline, David en sjalapende Zhuang-Wei.
We hebben onze laatste dag in China gehad. Deze morgen toch wel met een vreemd gevoel wakker geworden omdat we het land waar we in korte tijd zoveel hebben meegemaakt gaan verlaten. Natuurlijk met z'n drieën!!
We zullen alle momenten niet gauw vergeten en zijn God dankbaar hoe alles tot nu toe is gegaan en wat Hij heeft gegeven. Vanaf het moment dat we ons voorstel kregen ( en al veel eerder uiteraard ) tot op de dag van vandaag is het een aaneenschakeling van mooie en ook emotionele tot ook moeilijke maar toch leerzame momenten geweest.
We kunnen ons er dan ook alleen maar (wederom) over verbazen hoe alles is gegaan en hoe Zhuang bij ons past. Ook de mensen die ons hier hebben begeleid zien we als zegen want het kan ook anders. Sommige dingen zijn van te voren gewoon weg niet uit te denken wat het beste voor je is. Bij Hem wel;-)
Vanavond hebben we met z'n drieën op de bank gezeten. We hebben de filmpjes van toen we uit Nanjing met het vliegtuig weggingen laten zien, samen met de foto's van ons huis en zijn slaapkamer, van Tommie ( onze kat ) onze familie e.d. Gelukkig kent hij de woorden "(nog) één keertje" en "slapen".
Dat in combinatie met de foto's die we op onze computer hadden staan en ook een aantal in een klein boekje wat we hadden meegenomen. In dit boekje stonden alle familieleden, ons huis en huiskamer, Tommie en zijn slaapkamertje. De foto's op de computer herkende hij natuurlijk wel en had deze ook al eerder gezien. We hebben hem verteld "nog één nachtje slapen en dan met het vliegtuig naar huis, naar zijn slaapkamertje en natuurlijk naar Tommie. Daar is hij gek van en kreeg geen genoeg van wat filmpjes die ik toevallig nog op mijn telefoon had staan. Soms herhaalde hij het in zijn eigen woorden en deed dan met zijn armpjes een vliegtuig na.
En steeds vertelden we hem dat we samen met papa, mama en Wei Wei gaan. Ook weet hij dat er één koffer van hem is wat hij soms ook herhaald. Eén voor papa, één voor mama en één voor Wei Wei.
Uit al zijn acties lijkt hij het op zijn niveau te begrijpen en is hij ook zonder enig gesputter naar bed gegaan. Wel met de benodigde tijd-rek-momenten maar ach, nog heel even tussen door dollen mag natuurlijk wel een beetje. Daar komt bij dat we hem nu wel een beetje kennen en vooraf al doorhebben wat er gaat gebeuren. Ook dat mag bij een jochie van drie en een half:-)
Hij sliep na een half uurtje wat echt een record is!
We zien ook veel minder tegen de terugvlucht op omdat we nu weten hoe hij is. Vooraf om eerlijk te zijn zag ik ( David ) het al voor me om tien á elf uur met een jengelend kind in het vliegtuig te zitten waarbij de rest van de mede vluchtgenoten je na verloop van tijd je met een geërgerd gezicht zit aan te kijken als of ze willen vragen of we niet even buiten kunnen gaan spelen:-)
Nou, ook die angst is weg en we komen er wel met onze lieverd.
Vanmiddag is Grace weer langs geweest met zijn paspoortje en andere gelegaliseerde documenten. Pauline kreeg nog een verlaat verjaardagscadeautje. Twee mooie armbandjes met een heel lief kaartje. Dat het iets verlaat was maakte natuurlijk niet uit en het was al bijzonder dat ze daar aan heeft gedacht.
Al een aantal dagen staan mijn oren in Chinese luister modes. Hierbij gaat mijn hele vertaalmachine aan als een razende aan het werk zodra Zhuang iets zegt om dit weer naar het Nederlands te vertalen wat hij wil. Een hele hoop dingen maakt hij nog is het Chinees duidelijk in combinatie met uitstrekkende handjes of iets anders. We zijn aan zijn Chinees gebrabbel gewend geraakt en zullen het nog een soort gaan missen als hij Nederlands praat. Ik heb gelukkig genoeg beeld en geluidsmateriaal.
Zo waren we dus aan de wandel en meneer vroeg dat hij water wilden drinken. Ik begreep hem niet!? Ik vroeg nogmaals wat hij nou zei. "Water drinken" zei hij opnieuw. Mijn interne vertaal machine was zeker 6 seconde langer bezig dan normaal en de stoom begon er al aardig af te komen. Een antwoord bleef uit. Begrijpelijk, want er víel niets te vertalen!!!!
"Water drinken" klonk het voor de derde keer....In het Nederlands en spontaan uit zichzelf! Dat zijn van die dingen die vergeet je niet meer.:-)
We gaan nu de koffers pakken en zijn het nu echt wel een beetje zat. Hoewel Beijing toch wel een beetje als thuis is gaan voelen en het ondanks alle drukte er veilig is, snakken we weer naar onze eigen vertrouwde omgeving al denken we dat de Boskoopse hefbrug gevaarlijker is dan de miljoenen stad Beijing :-)
Vandaag zijn we nog even naar het plein van de hemelse vrede geweest en het daar tegenover liggende Verborgen stad. Bij het laatste zijn we alleen in de omliggende parken geweest want de dag was te kort om de verboden stad zelf nog binnen te gaan.
Het plein is groot en word bewaakt. Alle tassen en ander spul moet door een scanner die je ook op Schiphol hebt staan. Als blanke toerist mochten we deze overslaan!?
Ook een hoop politie en ander machtsvertoon op het plein wat niet vreemd is aangezien de geschiedenis. Bij de verboden stad is zelfs een soort van legercampus aanwezig en lopen er geregeld rijen met een soort van politie agenten voorbij inclusief uniform en pet op. Het ziet er soms een beetje knullig uit en loopt het nog eens uit de maat ook. Zeker naast de honderden toeristen die daar dan ook weer foto's van maken en je afvraagt wat nu de attractie is:-)
Deze avond zijn we met de ander ouders geëindigd is het zelfde restaurant van het hotel waar we ook de eerste dag hebben gegeten.
Komende dagen zal ik de de resterende foto's er op zetten en misschien nog een filmpje. We houden de komende tijd deze site nog gewoon bij en zullen hem van tijd tot tijd aanpassen.
Voor de geïnteresseerden volgen nu onze vlucht gegevens: CZ345 - China Southrn - aankomst: 19:10
Nou lieve mensen, tot over een uur of wat en hopen jullie snel te zien en zijn we eindelijk weer tuus! Lekker tussen de boerenkool met worst en de broodjes kroket:-)
Back to normal life...een soort van.
Tot straks.
Liefs,
Pauline, David en sjalapende Zhuang-Wei.
-
25 Oktober 2011 - 17:15
Henri,Brenda En Fang:
Welkom thuis! Beijing is vast veiliger dan hier; die hefbruggen willen nog weleens naar beneden komen.................;-)
Groetjes uit Reeuwijk -
25 Oktober 2011 - 17:54
Esther En Richard!:
Fijne en gezegende reis terug naar huis!
Welkom thuis!!!!
Liefs Richard en Esther. -
25 Oktober 2011 - 18:19
Monique:
Ik wens jullie een heel goede vlucht naar huis en een superfijne thuiskomst! Wat zal het bijzonder zijn om met WeiWei'echt thuis te komen....
Groetjes, Monique uit Stolwijk -
25 Oktober 2011 - 19:47
Peter En Nicoline:
WOW (klinkt wel Chinees ook dat woord) wat een gaaf kereltje hebben jullie gekregen en wat komt er een bak herrie uit! Adam had toch maar één rib minder, dit kind past volgens ons echt bij jullie, het is ongelofelijk!
En wat wordt je blij van al die heerlijke, gelukkige momenten die jullie vast hebben gelegd, nogmaals WOW! En God is nog WOWER,want dit gunnen we jullie zo van harte!!
Goede reis en we zien jullie hopelijk gauw. Liefs en zegen gewenst, Peter en Nicoline -
25 Oktober 2011 - 21:09
Yvette, Chris En Max:
Een hele fijne terugreis met zijn 3-tjes! En tot gauw!
groetjes, Yvette, Chris & Maxim -
25 Oktober 2011 - 21:21
Anne-Marie:
Live mensen,
Ik wens jullie een goeie reis terug naar huis en we zien elkaar snel op Schiphol!! Tot heel gauw! Kus van Anne-Marie -
25 Oktober 2011 - 21:22
Suzanne:
Hele fijne reis terug naar huis.
Heerlijk dat jullie straks met z'n drieën thuiskomen, hebben we met jullie lang naar uitgezien!
Tot heel snel!
Liefs,
Michiel, Suzanne, Jinte, Qiu Mei en Wei Li -
25 Oktober 2011 - 21:44
Christine En Hilbert:
Mooie verhalen, leuke foto's! Goede reis, liefs en hopelijk tot snel! -
26 Oktober 2011 - 07:22
Ellis:
een hele fijne terugreis,dat alles goed mag gaan!!!! -
26 Oktober 2011 - 08:01
Walter En Deborah:
Heeej drietjes!
Fijn om weer een bericht te mogen lezen....
We zijn benieuwd naar verdere verhalen.
Goede reis terug! En wees vooral met zijn drietjes
welkom in het koude/grijze/natte Holland!!! ;-)
Dikke kus van de Gelukjes :) -
26 Oktober 2011 - 08:35
Dick En Hinke:
Hoi Hoi,
Jongens wat is het snel gegaan en wat een mooie verhalen toch elke keer weer! Als jullie dit lezen zitten jullie ws al in het vliegtuig of zijn jullie op het vliegveld. we hebben enorm genoten van jullie verhalen n wensen jullie een hele voorspoedige terugreis toe. We zijn er van overtuigd dat jullie een fantastisch ontvangstcommitee zal opwachten.
Wij gaan ons voorbereiden op onze Chinareis die geheel onverwacht is vervroegd naar 4 november!!! Een mooie aflossing van de wacht.
Kom lekker bij en kom maar snel weer in jullie normale ritme. Het is echt hutspotweer aan het worden ;)
Groetjes
Dick, Hinke, Senna, Stijn en Ruben Schilstra -
26 Oktober 2011 - 11:36
Erik En Jessica:
Als jullie dit lezen zijn jullie al weer thuis. fijn in jullie eigen omgeving. Voor Zhuang weer alles nieuw maar dat zal vast snel wennen. De komende weken zullen jullie echt nodig hebben om het ritme op te pakken. Geniet van alles vooral van jullie kleine man.
het was leuk omk jullie zo te mogen volgen.
Groeten van Erik, Jessica en Yue Lin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
