Dinsdag en woensdag
Door: David
Blijf op de hoogte en volg David en Pauline
03 Augustus 2018 | China, Xi'an
Dinsdag en woensdag
( Check ook even zo nu en dan andere verslagen i.v.m. toegevoegde filmpjes. Deze worden voor ons op een later tijdstip aan de verslagen toegevoegd omdat dat vanuit hier niet lukt.)
Dinsdag zouden we met Wayne naar het Terracotta leger zijn gegaan maar Zhuang-Wei was de dag er al niet lekker en stapte maandagavond al rillend en met behoorlijke verhoging zijn bed in die niet onderdeed aan de buitentemperatuur. Waarschijnlijk toch een optelsom van de spanning, de vlucht en de afgelopen twee dagen. Ook voor hem is het behoorlijk schakelen geweest tussen allerlei emoties en gebeurtenissen. We hebben er dus maar een relaxt dagje van gemaakt.
Woensdag was Zhuang-Wei gelukkig al weer behoorlijk opgeknapt en konden we na het ontbijt lekkere broodje e.d. gaan kopen. Vrienden van ons zouden die middag langskomen. Zij wonen toevallig ook in Xi’an maar moeten eerst dertien kilometer door stad rijden op hun soort van e-bike.
Deze e-bike is niet zo zoals wij die kennen alles wat rijdt en geen auto is maakt hier gebruik van elektromotoren én dus fluisterstil. Trappen hoeft niet want hij zijn eigenlijk een soort van brommers of snorfietsen of iets van wat er op lijkt….en dat dan in allerlei varianten, uitvoeringen en goederen die er op vervoerd worden.
We hebben een gezellige middag gehad en lekker bij gekletst. Best wel bijzonder om te horen hoe ze hier wonen en werken. Ook hun kids waar mee waar Zhuang-Wei lekker mee heeft kunnen spelen. Ook hebben wij hen een tas vol cadeautjes (waarvan wij niet wisten wat er in zat, gelukkig konden we gewoon de douane door ) en kaarten meegegeven die we in Nederland van verschillende vrienden hadden meegekregen. Hat zal ons een halve koffer schelen op de terugweg. ;-)
De rest van de middag hebben we weer lekker wat geluierd en gespeeld.
Xijan is een lekker ventje wat van grapjes houd. Hij is lekker ondeugend en het knopje op de telefoon is zijn favoriet. Bij het indrukken van het knopje hoor je de kiestoon over de speaker. Daarna lekker snel weglopen is leuk terwijl te toon maar aanhoud. Het effect is dat papa of mama achter je aan komt. Wat een lol!
Aan de andere kant moeten we nog wel wat slagen maken.
Als hij echt iets niet mag kan hij in huilen uitbarsten (lees: krijsen en in woede uitbarsten) en op de grond gaan zitten (lees: in de lucht springen en stampen). Als hij dan getroost wordt kan het soms nog erger worden. Eerst wijzend naar wat hij bijvoorbeeld wilde hebben. Als dat uitblijft, wordt wijzend naar de deur dat hij naar buiten wil of wijzend naar de wandelwagen, waar hij dan in wil zitten, om vervolgens alsnog naar buiten te willen. Dat kan dus ook om 23:30 gebeuren en kan gerust minimaal een half uur tot een uur aanhouden.
Dit zijn de minder leuke dingen. Het zal ongetwijfeld te maken hebben een stuk controle en het feit dat wij het op een andere manier doen dan dat hij gewend is. Soms is en blijft nee een nee.
Ook het wennen aan ons ritme is anders dat dat hij gewend is. S ’morgens wakker worden en om 08:30 200mL melk drinken om vervolgens weer naar bed te gaan is iets dat wij niet doen. Laat willen gaan slapen, of beter gezegd, ‘tot laat actief bezig blijven’, is dan het gevolg.
Ook dat zal even duren voordat hij dat gewoon is.
Hem dan maar tot laat laten rond hollen met de lichten alvast wat gedimd, in bad gedaan, zachter gaan praten en zijn tanden gepoetst, blijkt een oplossing. Als hij dan eindelijk moe is en wil worden opgetild, waar hij met een beetje mazzel dusdanig slaperig van wordt dat hij in slaap valt, hebben we eindelijk even rust. Hij zal de tijd nodig hebben maar drie jaar zouden we hem echt niet geven wat betreft zijn gedrag. Dat mag, maar ook dat is voor ons wennen aangezien we met Zhuang-Wei een hele andere start hebben meegemaakt.
Het positieve is dat hij meestal wel snel begrijpt wat je bedoeld….. als je het maar voordoet.
Het 'doen' er van blijkt in de praktijk iets anders en trekt hij lekker zijn eigen plan. ;-)
Hij zegt soms tegen alles nee (schudden met zijn hoofd). We merken dat hij de klanken die hij moet maken waarschijnlijk niet heeft aangeleerd maar wellicht wel kan leren. Goed simuleren van ‘Ja’ werkt en kan hij ook wel zeggen ( de j dus ook). Als het maar duidelijk is. In de spiegel praten met z’n tweeën is wel leerzaam. Je ziet dat hij dan de klanken nabootst en zegt dan ineens bijv. La La La.
Gelukkig kan hij ook heerlijk alleen bezig zijn met zijn blokken of een doosje potloden. Potloden in en uit het doosje halen en vervolgens door de hele kamer sjouwen gaat hem goed af. Ook hier merken we dat hij steeds meer interactie zoekt met ons met waar hij mee bezig is.
Verder is het gissen natuurlijk of dingen komen doordat hij heel erg onder gestimuleerd is, altijd behandeld is als een baby en nooit nee heeft gekregen, of dat er iets anders aan de hand is.
Je ziet wel dat er per dag vooruitgang is. Als hij heel boos wordt herstelt hij veel sneller. Ook accepteert hij ‘Nee, niet doen’ sneller en beter. Het gaat langzaam de goede kant op.
( Check ook even zo nu en dan andere verslagen i.v.m. toegevoegde filmpjes. Deze worden voor ons op een later tijdstip aan de verslagen toegevoegd omdat dat vanuit hier niet lukt.)
Dinsdag zouden we met Wayne naar het Terracotta leger zijn gegaan maar Zhuang-Wei was de dag er al niet lekker en stapte maandagavond al rillend en met behoorlijke verhoging zijn bed in die niet onderdeed aan de buitentemperatuur. Waarschijnlijk toch een optelsom van de spanning, de vlucht en de afgelopen twee dagen. Ook voor hem is het behoorlijk schakelen geweest tussen allerlei emoties en gebeurtenissen. We hebben er dus maar een relaxt dagje van gemaakt.
Woensdag was Zhuang-Wei gelukkig al weer behoorlijk opgeknapt en konden we na het ontbijt lekkere broodje e.d. gaan kopen. Vrienden van ons zouden die middag langskomen. Zij wonen toevallig ook in Xi’an maar moeten eerst dertien kilometer door stad rijden op hun soort van e-bike.
Deze e-bike is niet zo zoals wij die kennen alles wat rijdt en geen auto is maakt hier gebruik van elektromotoren én dus fluisterstil. Trappen hoeft niet want hij zijn eigenlijk een soort van brommers of snorfietsen of iets van wat er op lijkt….en dat dan in allerlei varianten, uitvoeringen en goederen die er op vervoerd worden.
We hebben een gezellige middag gehad en lekker bij gekletst. Best wel bijzonder om te horen hoe ze hier wonen en werken. Ook hun kids waar mee waar Zhuang-Wei lekker mee heeft kunnen spelen. Ook hebben wij hen een tas vol cadeautjes (waarvan wij niet wisten wat er in zat, gelukkig konden we gewoon de douane door ) en kaarten meegegeven die we in Nederland van verschillende vrienden hadden meegekregen. Hat zal ons een halve koffer schelen op de terugweg. ;-)
De rest van de middag hebben we weer lekker wat geluierd en gespeeld.
Xijan is een lekker ventje wat van grapjes houd. Hij is lekker ondeugend en het knopje op de telefoon is zijn favoriet. Bij het indrukken van het knopje hoor je de kiestoon over de speaker. Daarna lekker snel weglopen is leuk terwijl te toon maar aanhoud. Het effect is dat papa of mama achter je aan komt. Wat een lol!
Aan de andere kant moeten we nog wel wat slagen maken.
Als hij echt iets niet mag kan hij in huilen uitbarsten (lees: krijsen en in woede uitbarsten) en op de grond gaan zitten (lees: in de lucht springen en stampen). Als hij dan getroost wordt kan het soms nog erger worden. Eerst wijzend naar wat hij bijvoorbeeld wilde hebben. Als dat uitblijft, wordt wijzend naar de deur dat hij naar buiten wil of wijzend naar de wandelwagen, waar hij dan in wil zitten, om vervolgens alsnog naar buiten te willen. Dat kan dus ook om 23:30 gebeuren en kan gerust minimaal een half uur tot een uur aanhouden.
Dit zijn de minder leuke dingen. Het zal ongetwijfeld te maken hebben een stuk controle en het feit dat wij het op een andere manier doen dan dat hij gewend is. Soms is en blijft nee een nee.
Ook het wennen aan ons ritme is anders dat dat hij gewend is. S ’morgens wakker worden en om 08:30 200mL melk drinken om vervolgens weer naar bed te gaan is iets dat wij niet doen. Laat willen gaan slapen, of beter gezegd, ‘tot laat actief bezig blijven’, is dan het gevolg.
Ook dat zal even duren voordat hij dat gewoon is.
Hem dan maar tot laat laten rond hollen met de lichten alvast wat gedimd, in bad gedaan, zachter gaan praten en zijn tanden gepoetst, blijkt een oplossing. Als hij dan eindelijk moe is en wil worden opgetild, waar hij met een beetje mazzel dusdanig slaperig van wordt dat hij in slaap valt, hebben we eindelijk even rust. Hij zal de tijd nodig hebben maar drie jaar zouden we hem echt niet geven wat betreft zijn gedrag. Dat mag, maar ook dat is voor ons wennen aangezien we met Zhuang-Wei een hele andere start hebben meegemaakt.
Het positieve is dat hij meestal wel snel begrijpt wat je bedoeld….. als je het maar voordoet.
Het 'doen' er van blijkt in de praktijk iets anders en trekt hij lekker zijn eigen plan. ;-)
Hij zegt soms tegen alles nee (schudden met zijn hoofd). We merken dat hij de klanken die hij moet maken waarschijnlijk niet heeft aangeleerd maar wellicht wel kan leren. Goed simuleren van ‘Ja’ werkt en kan hij ook wel zeggen ( de j dus ook). Als het maar duidelijk is. In de spiegel praten met z’n tweeën is wel leerzaam. Je ziet dat hij dan de klanken nabootst en zegt dan ineens bijv. La La La.
Gelukkig kan hij ook heerlijk alleen bezig zijn met zijn blokken of een doosje potloden. Potloden in en uit het doosje halen en vervolgens door de hele kamer sjouwen gaat hem goed af. Ook hier merken we dat hij steeds meer interactie zoekt met ons met waar hij mee bezig is.
Verder is het gissen natuurlijk of dingen komen doordat hij heel erg onder gestimuleerd is, altijd behandeld is als een baby en nooit nee heeft gekregen, of dat er iets anders aan de hand is.
Je ziet wel dat er per dag vooruitgang is. Als hij heel boos wordt herstelt hij veel sneller. Ook accepteert hij ‘Nee, niet doen’ sneller en beter. Het gaat langzaam de goede kant op.
-
03 Augustus 2018 - 11:19
Hilbert & Christine:
Wow. Verbluffend om te lezen. Het gaat eigenlijk gewoon supergoed!!
Als je bedenkt wat een impact alles moet hebben op Xijian, dat is het wonderbaarlijk hoe snel hij zich vertrouwd voelt bij jullie!! De foto’s zijn om te smelten!! Bewondering voor hoe jullie het doen! Knap, heel knap. -
03 Augustus 2018 - 13:54
Elise Niela:
Leuke filmpjes.
Ik heb jullie via Wechat eerder deze week een bericht gestuurd.
Hebben jullie deze ontvangen?
Groet
Elise -
03 Augustus 2018 - 15:23
Ilja:
Fijne reis naar Beijing, tot morgen!!! -
03 Augustus 2018 - 18:04
Hannah Kleijwegt:
Gaaf om een stukje mee te beleven met jullie verhalen en fotos! En leuk om bezoek te hebben haha! Dat ze zo dicht bij zitten.
Groetjes Hannah -
03 Augustus 2018 - 19:59
Ellen Van Rooij:
Net alle filmpjes gekeken, geweldig om te zien. En een lekker ontdeugend koppie, heerlijk ventje.
Hele goede reis terug! -
03 Augustus 2018 - 20:27
Richard En Esther:
Wat geweldig om jullie reis zo mee te kunnen beleven. En wat een prachtig ventje. Veel liefs- xxx van ons.
(Rich& Es) -
04 Augustus 2018 - 09:19
Karin:
WAUW
Wat lief, mooi, indrukwekkend om zo dicht bij weer zo’n bijzondere gebeurtenis te mogen zijn.
Wat een lieve papa en mama en grote broer. Wat ziet Zhuang Wei er mooi uit bij het ophalen van zijn kleine broertje.
Ik heb nog niet de tijd gehad om alles te lezen maar de foto’s spreken boekdelen.
En...gefeliciteerd met jullie prachtige zoon en Xijan...gefeliciteerd met jouw fijne papa, mama en grote broer.
Veel liefs van Jan,Shan en Karin -
05 Augustus 2018 - 19:25
Anneke:
:-) geweldig beschreven weer. Het is alsof de lezer bij jullie is. En alsof we het mannetje echt al persoonlijk leren kennen! Mooi hoor... geweldig
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
