Maandag 30-juli
Door: David
Blijf op de hoogte en volg David en Pauline
01 Augustus 2018 | China, Xi'an
Maandag zijn we eerst naar de bank geweest om geld te wisselen. We waren daar om 09:00 omdat we diezelfde morgen weer terug moeten naar Civil Welfare Adoption Affairs.
Na een half uur waren wij eindelijk aan de beurt en duurde het wisselen net zo lang als het wachten.
Minutieus werd mijn paspoort door de bankbediende diverse keren van zeer dichtbij bekeken als of hij nog nooit en Nederlands paspoort hadden gezien. Misschien was het mijn foto, waar ik toch wel goed op sta vind ikzelf, want Hup, daar ging ik weer door de scanner gevolgd door opnieuw een blik van zeer dichtbij. Het kan ook zijn dat de bankbediende een brilletje nodig had want ook het beeld scherm was niet groter dan 15” en stond redelijk op afstand.
Eenmaal weer buiten nog even een pitstop gemaakt want Zhuáng-Wei moet naar de wc. Met neus van de auto, half over een soort van fietspad geparkeerd, liepen we in een soort van postkantoor –achtig ‘iets’ binnen. Bij navraag door Wayne waar de wc’s waren moesten we een klapdeur door waarbij je meer het idee een soort van ketelhuis of containerruimte in te lopen. Bij mijn rondblik door ‘het hok’ bleken er rechts van mij twee franse toiletten te zijn die met twee betegelde treden bereikbaar waren. Zhuáng-Wei zijn favoriete wc-uitvoering die hij tot nu toe tijdens onze vakanties nog heeft kunnen mijden. Helaas was er dit keer geen ontkomen aan en het moest ook nog een soort van snel want de bankbediende met zijn wisseltruc had een hoop tijd gekost. Met zijn broek op zijn enkels hield ik hem met twee handen vast zodat hij niet naar achter kon vallen. Zonder te veel details te geven bleek er aan het einde van de rit geen wc papier te zijn. Wel stond er soort van emmer waar iets van wc papier in leek te zitten. Hoe ik ook keek geen wc papier of iets anders wat er voor kon doorgaan. Bedenkend hoe die chinezen dat dat doen bekeek ik ook het tweede toilet wat er net zo uitzag. Niets. Zhuáng-Wei die inmiddels was gaan staan liet ik even achter en snelde door de klapdeur door naar waar ik vandaan kwam. “Wayne, there is no toilet paper”…waar op Wayne direct een paar zakdoekjes uit zijn broekzak haalde op een manier wat mij gelijk antwoord op mijn vraag gaf. Ik rende snel terug waar Zhuáng-Wei nog steeds stond en hebben het toiletbezoek maar snel afgemaakt.
Eenmaal op de Civil Welfare hebben we daar onder het toeziend oog van een notaris de bewuste handtekeningen en vingerafdrukken gezet. Ook Xijian moest zijn ‘handtekening’ zetten. Lekker met je hele hand in de inkt. Heerlijk ;-)
Hierna volgde er nog een rit naar het politiebureau al waren we daar snel klaar. Van ieder kind dat te vondeling wordt gelegd verschijn een bericht in de krant. Ook daar hebben wij een kopie van. Op het politiebureau wordt een foto van ons en Xijian gemaakt als ‘nieuwe’ ouders en is alles officieel. Het wachten is dan nog op de verwerking van alle documenten die de afgelopen dagen hebben ondertekend. Als laatste zal het paspoort worden gemaakt waarmee wij met Xijian mee terug kunnen vliegen naar Beijing. Zaterdag vliegen we terug.
Na een half uur waren wij eindelijk aan de beurt en duurde het wisselen net zo lang als het wachten.
Minutieus werd mijn paspoort door de bankbediende diverse keren van zeer dichtbij bekeken als of hij nog nooit en Nederlands paspoort hadden gezien. Misschien was het mijn foto, waar ik toch wel goed op sta vind ikzelf, want Hup, daar ging ik weer door de scanner gevolgd door opnieuw een blik van zeer dichtbij. Het kan ook zijn dat de bankbediende een brilletje nodig had want ook het beeld scherm was niet groter dan 15” en stond redelijk op afstand.
Eenmaal weer buiten nog even een pitstop gemaakt want Zhuáng-Wei moet naar de wc. Met neus van de auto, half over een soort van fietspad geparkeerd, liepen we in een soort van postkantoor –achtig ‘iets’ binnen. Bij navraag door Wayne waar de wc’s waren moesten we een klapdeur door waarbij je meer het idee een soort van ketelhuis of containerruimte in te lopen. Bij mijn rondblik door ‘het hok’ bleken er rechts van mij twee franse toiletten te zijn die met twee betegelde treden bereikbaar waren. Zhuáng-Wei zijn favoriete wc-uitvoering die hij tot nu toe tijdens onze vakanties nog heeft kunnen mijden. Helaas was er dit keer geen ontkomen aan en het moest ook nog een soort van snel want de bankbediende met zijn wisseltruc had een hoop tijd gekost. Met zijn broek op zijn enkels hield ik hem met twee handen vast zodat hij niet naar achter kon vallen. Zonder te veel details te geven bleek er aan het einde van de rit geen wc papier te zijn. Wel stond er soort van emmer waar iets van wc papier in leek te zitten. Hoe ik ook keek geen wc papier of iets anders wat er voor kon doorgaan. Bedenkend hoe die chinezen dat dat doen bekeek ik ook het tweede toilet wat er net zo uitzag. Niets. Zhuáng-Wei die inmiddels was gaan staan liet ik even achter en snelde door de klapdeur door naar waar ik vandaan kwam. “Wayne, there is no toilet paper”…waar op Wayne direct een paar zakdoekjes uit zijn broekzak haalde op een manier wat mij gelijk antwoord op mijn vraag gaf. Ik rende snel terug waar Zhuáng-Wei nog steeds stond en hebben het toiletbezoek maar snel afgemaakt.
Eenmaal op de Civil Welfare hebben we daar onder het toeziend oog van een notaris de bewuste handtekeningen en vingerafdrukken gezet. Ook Xijian moest zijn ‘handtekening’ zetten. Lekker met je hele hand in de inkt. Heerlijk ;-)
Hierna volgde er nog een rit naar het politiebureau al waren we daar snel klaar. Van ieder kind dat te vondeling wordt gelegd verschijn een bericht in de krant. Ook daar hebben wij een kopie van. Op het politiebureau wordt een foto van ons en Xijian gemaakt als ‘nieuwe’ ouders en is alles officieel. Het wachten is dan nog op de verwerking van alle documenten die de afgelopen dagen hebben ondertekend. Als laatste zal het paspoort worden gemaakt waarmee wij met Xijian mee terug kunnen vliegen naar Beijing. Zaterdag vliegen we terug.
-
01 Augustus 2018 - 16:42
Marco:
Wat een verhaal. Een heel avontuur. Mooi om te lezen. -
01 Augustus 2018 - 17:29
Hilbert:
Mooi verhaal. Vliegen jullie zaterdag 4-8 terug naar NL? Of naar Bejing? -
01 Augustus 2018 - 18:23
Aranka:
Haaaaaa liefjes!!
Jeetje wat een spannend avontuur!
En wat een leuke fotos! Het ziet eruit alsof jullie al aan elkaar gewend zijn.
Veel liefde en plezier gewenst, en nog veel van die mooie lachende gezichten.
Xx -
01 Augustus 2018 - 19:37
Ton, Christel, Anne-Mei En Yan:
Lieve luitjes,
Op afstand voelen wij met jullie mee en bekijken we de mooie foto's een voor een. Wen en geniet lekker in het verre China.
Groetjes van ons alle vier. -
01 Augustus 2018 - 19:42
Hannah Kleijwegt:
Geweldige foto's! En verhalen. Van harte gefeliciteerd met jullie zoon!!
Groetjes Mickey, Hannah en Amy -
01 Augustus 2018 - 20:56
Marjonneke:
Tof! Die foto’s zijn zo leuk om te zien!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
