slapen
Door: David
Blijf op de hoogte en volg David en Pauline
01 Augustus 2018 | China, Xi'an
De eerste nacht slapen verliep ‘min of meer’ zonder problemen. Wel hebben we hem in het grote bed gelegd omdat het kinderbedje geen succes bleek te zijn.
Meneer wilde alleen niet gaan liggen maar zitten. Hij ging alleen liggen als één van ons naast hem ging liggen. Gingen wij zitten, ging hij ook weer zitten. Uiteindelijk zijn we maar naast hem blijven liggen totdat hij in slaap was gevallen. Pauline is maar naast hem in bed gekropen toen wij gingen slapen.
We hebben twee kamers naast elkaar met een deur er tussen die open staat. In de andere kamer staan twee losse bedden waar Zhuang-Wei slaapt en ik (David) in het andere bed pal naast de open tussendeur. Xijian heeft heerlijk de hele nacht door geslapen, dus wij ook ;-)
We maakte ons al wel een beetje zorgen dat het alles tot nu toe ‘redelijk’ was verlopen zonder huilbuien. Het zou emotioneel niet ‘gezond zijn’ als Xijian niet ergens een paar tranen zou laten.
De tweede nacht was een iets ander verhaal. Toen de lampen langzaam gedimd werden en de gordijnen dicht was blijkbaar daar het besef dat het meer is dan een logeer partij. Een hartstochtelijke huilpartij van een drie kwartier volgde. Van papa naar mama en weer terug tot het de gang in lopen en bij de deur gaan staan om weg te willen. Allemaal bekende fenomenen wat er allemaal bij hoort. Hoe moeilijk het ook is het is goed dat het gebeurde.
Het is allemaal uiting van boosheid en verdriet dat hij niet meer in zijn vertrouwde omgeving is en daar naar toe terug willen. Aan andere kant is het ook ‘merken’ dat dat niet meer gaat gebeuren. Een nieuwe start maar het gaat je wel door merg en been. Uiteindelijk is hij snikkend weer in het grote bed met één van ons in slaap gevallen.
Meneer wilde alleen niet gaan liggen maar zitten. Hij ging alleen liggen als één van ons naast hem ging liggen. Gingen wij zitten, ging hij ook weer zitten. Uiteindelijk zijn we maar naast hem blijven liggen totdat hij in slaap was gevallen. Pauline is maar naast hem in bed gekropen toen wij gingen slapen.
We hebben twee kamers naast elkaar met een deur er tussen die open staat. In de andere kamer staan twee losse bedden waar Zhuang-Wei slaapt en ik (David) in het andere bed pal naast de open tussendeur. Xijian heeft heerlijk de hele nacht door geslapen, dus wij ook ;-)
We maakte ons al wel een beetje zorgen dat het alles tot nu toe ‘redelijk’ was verlopen zonder huilbuien. Het zou emotioneel niet ‘gezond zijn’ als Xijian niet ergens een paar tranen zou laten.
De tweede nacht was een iets ander verhaal. Toen de lampen langzaam gedimd werden en de gordijnen dicht was blijkbaar daar het besef dat het meer is dan een logeer partij. Een hartstochtelijke huilpartij van een drie kwartier volgde. Van papa naar mama en weer terug tot het de gang in lopen en bij de deur gaan staan om weg te willen. Allemaal bekende fenomenen wat er allemaal bij hoort. Hoe moeilijk het ook is het is goed dat het gebeurde.
Het is allemaal uiting van boosheid en verdriet dat hij niet meer in zijn vertrouwde omgeving is en daar naar toe terug willen. Aan andere kant is het ook ‘merken’ dat dat niet meer gaat gebeuren. Een nieuwe start maar het gaat je wel door merg en been. Uiteindelijk is hij snikkend weer in het grote bed met één van ons in slaap gevallen.
-
01 Augustus 2018 - 06:14
Marjonneke:
Ah, dat kleine mannetje! Bedankt weer voor jullie verslag! En doe de groeten aan F & M later vandaag!! -
01 Augustus 2018 - 06:31
Marco:
Precies zoals je al voorspelde. Lijkt me idd vreselik om hem zo verdrietig te zien,
maar onderdeel van het proces.
Jullie zijn ervaren en goed voorbereid, dat helpt jullie maar hem ook.
Voor zhuang wei zal het ook wel emotioneel intensief zijn geweest?
Succes ! -
01 Augustus 2018 - 08:25
Anne Vita:
Ja dat slapen dat is wel een naar dingetje. Ik kan mij nog goed herinneren dat we beide keren ontzettend opgelucht waren als het kind eindelijk sliep. Maar hoe verdrietig voor jullie ook om dit mee te maken, het is goed dat hij zijn emoties laat zien want die zijn er toch. Sterkte met de nachten en geniet overdag!
-
01 Augustus 2018 - 08:38
Hilbert En Christine:
Door jullie mooie verhalen beleven we t hier mee. Wat een emoties voor zo’n klein mannetje. Zal ook voor zijn verzorgers niet makkelijk zijn. Jullie doen t prima zo te lezen. Fijn ook dat je al een keer eerder hebt meegemaakt. Hou je taai. We denken aan jullie. Knap ook van Zhuang Wei. Voor hem zal dit ook moeilijk zijn. Sterkte allemaal weet zeker dat het jullie gaat lukken. -
01 Augustus 2018 - 09:25
Nicoline:
Hé lieve mensen, wat een emotioneel gebeuren voor jullie. Hopelijk voelt hij aan dat jullie hem begrijpen. Misschien willen jullie van mij tegen Xijian zeggen dat jullie best ok zijn? Hopelijk helpt het . ) -
05 Augustus 2018 - 19:04
Anneke:
Ja, dat is hartverscheurend... maar jullie doen het zo ontzettend goed! Komt goed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
